
Barış Harekâtı Sonrasında Türkiye'den Kıbrıs'a Yapılan Göçler Ve Tatbik Edilen İskân Politikası
Author(s) -
İ̇smail Şahi̇n,
Cemile Şahin,
Mine Öztürk
Publication year - 2013
Publication title -
turkish studies
Language(s) - English
Resource type - Journals
ISSN - 1308-2140
DOI - 10.7827/turkishstudies.5225
Subject(s) - political science , humanities , art
In order to close the gap in the population of Northern Cyprusthat occurred after Cyprus Peace Operation, it was organized theresettlement from Turkey to island. In this context, among people whocame to the island, three groups can be defined. There were soldiersand their families who were involved in Peace Operation of 1974,agricultural labor force, and people who migrated of their own accord.The properties remained after Greek Cypriots were distributed amongnewcomers after they have been admitted to the citizenship. Called as“Turkish immigrants”, this group played a significant role in the rapiddevelopment of Northern Cyprus. However, because of absence ofplanned settlement policy, long term economic development fell intostagnation what, by-turn, caused social problems. Social problemsbetween Turkish Cypriots and Turkish immigrants have beenincreasingly deepened by already existed religious, social, and culturaldifference between these groups. Social problems provoked byimmigrants, differences between these two groups, and introduced inthe political frameworks wrong policies interrupted the socialintegration of Northern Cyprus.This paper aims to study the reasons of migration to Cyprus after1974, the resettlements to the island, and the problems faced bymigrants there. In this regard, the legal status and the opportunitiesoffered to Turkish immigrants, the way how migrants encounter withthe Turkish Cypriots, problems they have experienced, and theirrelations with Greek Cypriots living in the north of the island arediscussed. In this study, legal regulations, eye-witness interviews,newspaper reports, and official documents are used to research theissue. Kıbrıs Barış Harekâtı sonrasında Adanın kuzeyinde ortaya çıkan nüfus boşluğunu kapatmak üzere Türkiye’den Adaya nüfus nakli yapılmıştır. Bu kapsamda; 1974 Barış Harekâtı’nda görev alan askerler ve yakınları, tarım işgücü ve kendi başına gelenler olmak üzere üç grup insan Adaya gelmiştir. Gelen bu insanlar, önce vatandaş yapılmış ardından yapılan yasal düzenlemelerle, onlara Rumlardan kalan mülkler dağıtılmıştır. ‘Türkiyeli göçmenler’ olarak adlandırılan bu grup kısa zamanda Kuzey Kıbrıs’ın kalkınmasında önemli rol oynamıştır. Ancak iskân politikasının, planlanan düzeyde olmaması nedeniyle uzun vadede ekonomik kalkınma sekteye uğramış ve Adanın kuzeyinde toplumsal huzursuzluklar baş göstermiştir. Türkiyeli göçmenler ile Kıbrıslı Türkler arasında ortaya çıkan toplumsal huzursuzluklar, zamanla iki grup arasında var olan dini, siyasi, sosyal ve kültürel farklılardan dolayı da artarak derinleşmiştir. Bir taraftan göçmen olmanın yaratmış olduğu sosyolojik sorunlar, diğer taraftan da iki grup arasındaki farklılıklar toplumsal bütünleşmeyi geciktirdiği gibi, siyasi çevrelerin tatbik ettiği yanlış politikalar da Kuzey Kıbrıs’ta toplumsal bir birlikteliğin oluşmasını kesintiye uğratmıştır.Bu çalışma, 1974 sonrası Kıbrıs’a göç eden insanların göç nedenlerini, Adaya iskânlarını ve orada karşılaştıkları sorunları araştırmayı amaçlamaktadır. Bu bağlamda, Türkiyeli göçmenlere verilen yasal statü ve sunulan imkânlar, göçmenlerin Kıbrıslı Türklerle karşılaşmaları, yaşadıkları problemler ve göçmenler ile Adanın kuzeyinde kalan Rumların ilişkileri ele alınmıştır. Çalışmamızda, yasal düzenlemelere, görgü tanıklarına, gazete haberlerine, resmi belgelere ve konu üzerine yapılan araştırmalara yer verilmiştir