Asude Bahar Ülkesine Yolculuk Olan Ölümün Şair Biyografilerinde İfade Edilmesi

Collection of biographies of poets the sources of Classic TurkishLiterature inform about the poets’ life, character, literal personality andworks. Though the number of collection of biographies in TurkishLiterature has risen to forty, it will increase in number by newresearches possibly. There are both books and articles about how somespecific subjects are held on these works that involve the biographies ofpoets. Along with the informations about the poet’s character, physicalappearance, family, educational background, job, marriage, children,date of birth, place of birth, place of death there are information abouthis poesy.In this study, how the death of the poets are expressed isresearched inspring especially from the writers’ acting responsiblytowards indicating the date of death. The distinctness is formed byexamining former published works and identifying the samples whichwill complete them. Apart from the cause and time of death the wordsand word groups preferred for death knell are examined in terms ofstyle. While the death of poets are expressed by some simple sentencesas “died, expired, slaughtered” sometimes it is expressed in moreartistic ways related to poet’s name, nickname, job and lifestyle.Especially the tenth topic with its under titles is important in terms ofrevealing new styles of expression.Death which we regard ordinary by saying “all livings born, liveand die” and which is expressed in wholy Koran as “Külli nefsinzâikatü'l-mevt”, namely “every soul shall have a taste of death” is holdsometimes sadly but mostly in terms of its beauty. The writers havedeveloped a literary pleasure on death. Klasik Türk Edebiyatının kaynak eserlerinden Şair Tezkireleri şairlerin hayatı, mizacı, edebî kişiliği ve eserleri hakkında bilgi vermektedir. Türk Edebiyatında tezkire sayısı kırka ulaşmış olmakla beraber yeni araştırmalarla bu sayının artması muhtemeldir. Şair biyografilerini kapsayan bu eserlerde hangi konuların nasıl anlatıldığı üzerine hem kitap hem de makale çalışmaları yapılmıştır. Bu eserlerde şairin karakteri, fizikî görünümü, ailesi, öğrenim durumu, mesleği, evliliği, çocukları, doğumu, doğum yeri, ölümü gibi bilgilerin yanında şairlikleriyle ilgili bilgiler de yer almaktadır.Bu makalede, biyografi yazarlarının özellikle vefat tarihlerini belirtmekte titiz davranmalarından hareketle şairlerin ölümünün hangi tarzlarda ifade edildiği üzerine araştırma yapıldı. Bu konuda daha önce yayımlanan çalışmalar incelenerek onları tamamlayacak örneklerin tespit edilmesiyle bir farklılık oluşturuldu. Ölüm şekli ve zamanından ziyade vefat haberinin verilmesinde tercih edilen kelime ve kelime grupları üslup özelliği bakımından incelendi. Şair ölümleri “Öldü, fevt oldu, katledildi.” gibi basit cümlelerle ifade edilirken bazen de şairin ismi, mahlası, mesleği ve hayat tarzıyla bağlantılı bir şekilde daha sanatkârane işlenmektedir. Özellikle onuncu madde, alt başlıklarıyla beraber yeni ifade şekillerini ortaya koyması bakımından önemlidir.“Her canlı doğar, yaşar, ölür.” diye sıradanlaştırdığımız, kutsal kitabımız Kur’an’ın ise “Külli nefsin zâikatü'l-mevt”, yani “Her nefis ölümü tadacaktır.” şeklinde ifade ettiği ölüm, tezkire yazarlarımız tarafından bazen acı çoğu zaman güzel yönleriyle ele alınmıştır. Yazarlar ölüme dair edebî bir zevk geliştirmişlerdir