Sasanilerde Askeri Teşkilat, Silah Tekno

Sassanids (224-651) have been the most potent foes of RomanEmpire more than four centuries. On the contrary, their cutting edgeand breakthrough innovations have been inspired by both RomanEmpire and Byzantine. As a result of that influence, Romans havebegun to give much importance to cavalry class more than any time inthe course of Roman Empire. Yet, Sassanids have been militarilyinfluenced by Turkish clans who have been living in the area ofMediterranean and middle Asia prairies, in terms of war tactics andarmed forces.Especially,in development of cavalry class and infoundation of heavy armored cavalry legions; Sassanids have exampledmiddle Asian military organizations. As a consequence of culturalintegrations during late antique age and early medieval era, both longdistant weapons and short distant weapons have emerged in the area offrontal Asian districts. Additionally, Sassanids have been highlydeveloped Empire in comparison with it’s time. Except for their armedforces, strategies of war, innovations in manufacturing weapons;Sassanids have also had jumbled military – bureaucracy class. Forinstance; they have appointed clergy class to the army and due to thefact that they have given importance to religious provocations duringwar time, they have occurred principles of war at the age of MedievalEra in terms of ideology. Archbishops of Sassanids namely Mobedan-ıMobeds have played key points in both military and political issues.Military system of Sassanids, martial bureaucracies , spying and theirpostal service organizations have been influenced and inspired byPersians (present time Iran ) and those who were rulers of thesurroundings of Iran’s called; Abbasid, Buwayhid, Seljuks, Ghaznavids.Furthermore; both fundamentals of military organizations of theSassanids and their military jargon have been mostly accepted byfurther conqueror governments; for instance, Turkish Muslimgovernments and Muslim Arabs. All in all, martial innovations anddevelopments of Sassanid have also impacted on it’s own language byproviding new terms in terminology of weaponry; Lately, Arabic Muslimand Muslim Turkish governments have also adopted those terms totheir own languages that it shows that integration of martial terms inlanguages illuminate the fact that cultures lived surroundings of Iranhave been mutually impressed each other. Sāsāniler (224-651) dört asır boyunca Romalıların en tehlikeli düşmanları olmuşlardır. Buna karşın Sāsānilerin, antik çağların savaş standartlarını tamamen değiştiren askeri reformları, Roma-Bizans İmparatorluğu tarafından da örnek alınmıştır. Bu etkilenme neticesinde Romalıların da artık süvari sınıflarına daha fazla önem verdikleri görülmektedir. Benzer şekilde Sāsānilerin de silah teknolojisi, askerî teçhizat ve taktikler konusunda kısmen Romalılardan ve daha ziyade Orta Asya’daki Türk kavimlerinden etkilendikleri görülmektedir. Özellikle süvari sınıfının gelişiminde ve ağır zırhlı süvari birliklerinin kurulmasında Sāsāniler Orta Asya ordularını örnek almışlardır. Bu açıdan bakıldığında Sāsānilerin Akdeniz havzası ile Orta Asya steplerinin askeri birikimini bir sentez haline getirdikleri görülmektedir. Kültürlerin karşılıklı etkileşimi neticesinde Geç Antik Çağ ve Erken Orta Çağ periyodunda, Ön Asya’da uzun ve yakın menzilli silahları aynı anda kullanabilen kompozit süvari birlikleri ortaya çıkmıştır. Sāsāniler, askeri birlikler, savaş stratejileri ve silah teknolojisinde yaptıkları yenilikler haricinde karmaşık bir askeri-bürokratik sınıf oluşturmaları, ordularında din adamlarını görevlendirmeleri ve yaptıkları savaşlarda dinsel propagandaya önem vermeleriyle de Ortaçağ’daki savaş anlayışının ideolojik açıdan öncüleri olmuşlardır. Sāsāni başrahipleri olan Mobedan-ı Mobedler askeri-idarî konularda etkin bir rol oynamışlardır. Sāsānilerin askerî sistemleri, askeri bürokrasileri, casusluk ve posta teşkilatları vb gibi lojistik kurumları sonraki asırlarda İran ve çevresini yöneten Abbasî, Büveyhî, Gazneli, Selçuklu, gibi hanedanlara da örnek olmuştur. Nitekim Pehlevicenin askerî terminolojisinin İran’ı fetheden Müslüman Araplar ve sonraki Türk-İslâm devletlerince de büyük ölçüde benimsenmesi bu etkileşimin doğrudan göstergesidir