Narrator, Time and Space Structure of Postmodern Novel

Postmodern novel, frequently used intertextuality and themetafictional techniques and in contrast to modern novels, focusing ondiscourse not the subject and benefiting from the history by givinghistorical facts with fiction interleaved, manages to attract attentionwith unusual fiction.In postmodern novel, the narrator, time and space structuresshows interesting differences according to the modern novel andreflective novel. While the narrator of the postmodern novel confusesreader with multiple narrator technique, he leaves the reader alonewithin the unfamiliar realm with the change of the structure of “hyperspace” and the structure of different time zones given a combination.In postmodern novels the narrator takes a very active role. As hemay be an important member of figurative staff, it is possible that hemay intervene to the software phase of fiction. He often declares hisideas and he almost leads the novel. The narrator of the postmodernnovel leads the reader follow him with this aspect, make the readercurious and sometimes smile the reader.In postmodern novels it is observed that the use of linearchronological time is often tried to be broken. Time is trivialized inpostmodern novels in which the present and transferring at the timecome to fore compared to modern and classical styles of novel. Units oftime that is objective time- day, month, year are either complicated orused by lowering the top or given obscurely. However, in postmodernnovels, the syntax of the text may be made in parallel with the history offiction time. In more concrete terms, the process of writing the text canbe the main subject of the novel that somebody reads. Hence theconcept of the present bring to the fore. In novel, time of the novel case,narrator time and reading time combines the present.In postmodern novels space is obscured possibly. In a postmodernnovel it is impossible to identify depiction of space in details. Usuallygeneral features belonging to space are given to reader and it is -expected from the reader to create rest of it in the mind. The space socalled“hyper space” by postmodernists is variable in postmodernnovels; it can not demonstrate a clear stance. Metinlerarasılık ve üstkurmaca tekniklerinin sıkça kullanıldığı, modern romanlardakinin aksine özneye değil de söylemin kendisine odaklanan, tarihi gerçeklerle kurguyu iç içe vererek tarihten yararlanan postmodern roman sıra dışı kurgusuyla dikkatleri üzerine çekmeyi başarır. Postmodern romanda anlatıcı, mekân ve zaman yapıları modern roman ve yansıtmacı romana göre ilginç farklılıklar gösterir. Postmodern romanın yazarı çoğul anlatıcı tekniğiyle okuru şaşırtırken, “hyper mekân” yapısının değişkenliği ve bir arada verilmiş farklı zaman dilimlerinin yapısıyla okuyucuyu alışık olmadığı bir âlemin içinde tek başına bırakır. Postmodern romanda anlatıcı oldukça etkin bir rol üstlenir. Figüratif kadronun önemli bir elemanı olabileceği gibi kurgunun yazılım aşamasına müdahale etmesi de söz konusudur. Sık sık fikir beyan eder ve adeta romanı yönlendirir. Postmodern romanın anlatıcısı bu yönüyle okuyucuyu peşinden sürükler, meraklandırır ve kimi zaman da gülümsetir. Postmodern romanlarda çizgisel, kronolojik zaman kullanımının çoğunlukla kırılmaya çalışıldığı gözlemlenir. “Şimdi”nin, anında aktarmanın belirgin bir şekilde öne çıktığı postmodern romanlarda zaman klasik ve modern tarzdaki romanlara oranla önemsizleştirilmiştir. Zamana ait birimler, yani nesnel zaman -gün, ay, yıl...- postmodern romanlarda ya karmaşıklaştırılır ya kronolojisi altüst edilerek kullanılır ya da üstü örtük, belirsiz bir şekilde verilir. Bununla birlikte postmodern romanda, metnin yazılış zamanı ile kurgunun zamanı koşut kılınabilir. Daha somut bir ifadeyle metnin yazılma süreci, okuyucunun o anda elinde tuttuğu romanın ana konusu olabilir. Dolayısıyla daha önce sözü edilen “şimdi” kavramı ön plana çıkarılmış olur. Romanda vak’a zamanı, anlatma zamanı ve okunma zamanı “şimdi” de birleşir. Postmodern romanlarda mekân olabildiğince belirsizleştirilmiştir. Bir postmodern romanda uzun uzadıya mekân tasviri yapıldığını tespit etmek imkânsızdır. Çoğu zaman mekâna ait çok genel özellikler verilir okuyucuya ve geri kalanını okuyucunun kendi zihninde oluşturması beklenir. Postmodernistlerce “hyper mekân” diye tabir edilen mekân postmodern romanlarda değişken, kabına sığmaz bir durumdadır; belirgin bir duruş sergilemez