Użycie form adresatywnych w tekstach literackich jako odzwierciedlenie otwartości na doświadczenia Carla Rogersa

W artykule podjęta została próba zastosowania koncepcji dystansów interpersonalnych, wyrażanych w tekstach literackich poprzez formy adresatywne, do pomiaru stopnia otwartości na doświadczenia (zgodnie z teorią Carla R. Rogersa) u wybranych bohaterów tekstów literackich. Zdaniem C. Rogersa, otwartość na doświadczenie jest kluczem do sukcesu, gdyż organizm człowieka – pod wpływem przyswajanych nowych doświadczeń – jest w stanie szybko i elastycznie się zmieniać. W efekcie osoby o wysokim stopniu otwartości na doświadczenia wybierają sytuacje i zdarzenia pozytywnie wpływające na ich ogólny rozwój. Punkt wyjścia dla proponowanych rozważań stanowi teoria dystansów personalnych, dystansu psychofizycznego oraz koncepcja Carla Rogersa. Celem podrzędnym artykułu jest ocena skuteczności konstruktu badawczego i odpowiedź na pytanie, czy prezentowana w niniejszym artukule koncepcja dystansów interpersonalnych może być realnie wykorzystywana w stosunku do jednostek ludzkich, jak również odpowiedź na pytanie, czy istnieje zależność pomiędzy dążeniem do zmniejszenia dystansu interpersonalnego między nadawcą i odbiorcą komunikatu a stopniem otwartości na doświadczenia C. Rogersa.