Metodološka komplementarnost sociologije i istorije u proučavanju demografskih procesa

Pravilno i tačno interpretirani istorijski podaci kroz vrijeme prepoznatljivostsu ozbiljnih naučnih istraživanja koja traže svoje sociološko objašnjenje itumačenje. Neophodnost komplementarnosti sociologije i istorije u naučnojmisli uviđa se u različitim vremenskim periodima shodno naučnim strujanjimai tendencijama u ove dvije discipline. Predmeti sociologije i istorije su,dijelom, identični, ali su putevi kojima dolaze do saznanja različiti. Njihovapovezanost vidljiva je u jedinstvu različitih saznjanih ciljeva. Istorijskaproučavanja zasnivaju se na konkretnom i idividualnom, a sociološka nautvrđivanju opštih zakonitosti u istorijskim događanjima. Jedan od naučnihi stručnih fenomena koji se može proučavati uz značajan stepen disciplinarnesaglasnosti sociologije i istorije je i problem demografskih pomjeranja, odnosnoprocesa. Razmatranje demografskih kretanja jednog ili različitih društvenihperioda spada u polje istorijske sociologije, koja se kao naučna disciplinakonstituiše tokom poslednjih decenija XX vijeka. Demografski pokazateljiiskazani kroz statističku ili emipirijsku građu predstavljaju istorijsku evidenciju,a njihovo objašnjenje je predmet sociološke teorije. Demografske pojavei demografska kretanja imaju svoje istorijsko trajanje i istorijsko utemeljenje.Sociološka proučavanja demografskih kretanja, i kroz istoriju, a i u savremenomtrenutku doprinose defi nisanju i utvrđivanju demografske strukture kaojedne od podstruktura društva. Iz tih razloga je pri proučavanju demografskihkretanja neophodna metodološka komplementarnost, kao i međusobnoobostrano dopunjavanje sociologije i istorije.