The aim of this study was to evaluate the methods used to determine passive fit of implant supported prosthesis and the developed procedures to achive passive fit. The clinical and laboratory procedures employed for framework fabrication are inadequate to provide an absolute passive fit for implant-supported fixed superstructures. However ill-fitting implant frameworks may cause mechanical failures of the prostheses and the implant systems, or biologic complications of the surrounding tissue. Although some prosthetic complications are attributed to the lack of passive fit, its effect on implant success is questionable. Nevertheless, the clinical results of increasing applications of advanced technology to improve framework fit seem promising. This article reviews the clinical significance of passive fit, the factors that affect the final fit of implant supported frameworks and clinical methods for evaluating implant framework fit.
Keywords: Implant, abutment, passive fit, implant supported prosthesis.
ÖZET
Bu çalışmanın amacı implant destekli protezlerde (İDP) pasif uyumu tespit etmek için kullanılan metotları ve pasif uyumun sağlanabilmesi için geliştirilen prosedürleri incelemektir. Üstyapı fabrikasyonu için kullanılan klinik ve laboratuar prosedürler İDP’de pasif uyumun tam olarak sağlanmasında yetersizdir. Uyumsuz altyapının mevcudiyeti implant destekli restorasyonlarda mekanik başarısızlığa veya çevre dokularda biyolojik komplikasyonlara neden olabilir. Bazı protetik komplikasyonlar uyumsuzluğa yol açmasına rağmen, pasif uyumun implant başarısında olan etkisi kesin değildir. Bununla beraber üstyapı uyumunu sağlamada kullanılan ileri teknolojinin artan uygulamalarının klinik sonuçları gelecek vaat etmektedir. Bu makalede pasif uyumun klinik önemi, İDP’in final uyumunu etkileyen faktörler ve pasif uyumun klinik değerlendirme metotları incelenmiştir