Akıllı Telefondan Yoksun Kalmak: Nomofobi Üzerine Bir Araştırma

Yeni iletişim teknolojilerinin gelişimiyle birlikte akıllı telefon kullanım oranlarında kayda değer bir artış olmuş, bu araçlar McLuhan’ın yıllar önce öngördüğü gibi bireyin bir uzantısı haline gelmiştir. Akıllı telefon kullanımının günlük hayatta sağladığı pek çok yarardan söz edilebileceği gibi olumsuz olarak nitelendirilebilecek tarafları da bulunmaktadır. Son yıllarda akademik tartışmalarda ve medyada karşılaşılan “nomofobi” kavramı bu bağlamda incelenmeye değerdir. Nomofobi, kısaca “akıllı telefondan yoksun kalma korkusu” olarak tanımlanabilir. Bu çalışmada akıllı telefon kullanımının daha çok genç bireylerde yoğunlaştığı göz önünde bulundurularak Kocaeli Üniversitesi İletişim Fakültesi’nin 353 öğrencisiyle anket tekniği kullanılarak bir “nomofobi” araştırması gerçekleştirilmiştir. Öğrencilerin nomofobi düzeylerini belirlemeyi amaçlayan bu araştırmada geçerliliği ve güvenilirliği test edilmiş olan Nomofobi ölçeğinden yararlanılmıştır. Araştırma sonucunda öğrencilerin yüzde 40,50’sinin nomofobik olduğunu, Nomofobi Ölçeği’nden aldıkları ortalama puan da nomofobi düzeylerinin ortalamanın üzerinde olduğunu ortaya koymaktadır. Ölçeğin iki alt boyutunu oluşturan “İletişimi Kaybetme ve Bilgiye Ulaşamama” boyutlarında nomofobinin öğrenciler arasında yaygınlaştığı tespit edilmiştir. Ayrıca kadınların nomofobi düzeylerinin erkeklerden anlamlı şekilde farklılaştığı tespit edilmiştir. Kadınların “iletişimi kaybetme ve cihazdan yoksunluk” boyutlarındaki nomofobi düzeylerinin anlamlı şekilde erkeklerden yüksek olduğu görülmüştür. Katılımcıların özellikle aileleri ve arkadaşlarıyla bağlantılarının kesilmesinden ve kendilerine ulaşılamamasından endişe ettikleri saptanmıştır.