Model Taylora‑Russella jako przykład podejścia portfelowego do pomiaru kapitału ludzkiego

Artykuł jest próbą konceptualizacji modelu użyteczności metod doboru zawodowego Taylora‑Russela w zakresie dostosowania go do warunków pomiaru kapitału ludzkiego. Na podstawie założeń metodycznych modelu TR dokonuje się analizy zastosowania technik portfelowych w sprawozdawczości kapitału ludzkiego. Główną osią koncepcyjną jest transpozycja i zamiana kryteriów predykcyjnych w oryginalnym modelu na kryteria porządkujące podejmowanie decyzji personalnych. W konsekwencji przyjęto założenie, iż wartość kapitału ludzkiego jest zatem funkcją użyteczności realizacji odpowiednich procesów i programów zarządzania zasobami ludzkimi. Decyzja personalna, która okazuje się być trafioną (optymalną) ze względu na podjęte cele oraz środki, którymi organizacja dysponuje, uwarunkowana jest dwoma wymiarami: procesem decyzyjnym oraz wartością kapitału ludzkiego, w stosunku do którego podejmuje się decyzje.