Europejski Zielony Ład a „zazielenienie” rolnictwa i Wspólnej Polityki Rolnej

Przedmiotem niniejszego opracowania jest koncepcja nowego zielonego ładu europejskiego ze szczególnym odniesieniem do Wspólnej Polityki Rolnej (WPR) i roli rolnictwa w procesach zazielenienia, a zwłaszcza w dążeniu do zachowania ochrony środowiska, bioróżnorodności i przeciwdziałania zmianom klimatu. Aktualnie koncepcja zielonej gospodarki wdrażana w Unii Europejskiej przyjęła nazwę Europejskiego Zielonego Ładu. Szczególną rolę w realizacji zielonego ładu przypisuje się zazielenieniu WPR, zmodernizowanej strategii przepływu żywności „Od pola do stołu” w skracanych łańcuchach dostaw, tworzeniu nowych form gospodarki w obiegu zamkniętym i różnym działaniom zapobiegającym zmianom klimatu. Wszystkie zielone koncepcje powiązane są z paradygmatem zrównoważonego rozwoju i w opracowanych strategiach stają się formą jego realizacji. W pracy wykorzystano literaturę przedmiotu oraz dokumenty formułowane przez agendy Unii Europejskiej, Organizacji Narodów Zjednoczonych oraz inne instytucje i organizacje międzynarodowe. Wprowadzenie zielonego ładu w rolnictwie i na obszarach wiejskich wymaga stworzenia nowej architektury powiązania zadań produkcyjnych rolnictwa z działaniami wpływającymi na poprawę środowiska i klimatu, a także sprawnego systemu oceny działalności pozaprodukcyjnej, mierzenia jej skutków i kosztów. Zaangażowanie rolnictwa w tworzenie dóbr publicznych powinno być odpowiednio wynagradzane. Wdrażanie zielonych koncepcji zrównoważonego rozwoju wymaga wsparcia inwestycyjnego i edukacyjnego. Zielone koncepcje rozwoju zawierają wiele ambitnych założeń i mogą być uznane za zbyt optymistyczne.