Efektywność polskiego rolnictwa na tle pozostałych krajów Unii Europejskiej

W artykule, bazując na metodzie Data Envelopment Analysis (DEA), określono efektywność polskiego rolnictwa na tle 25 krajów UE w 2014 r. Zastosowano model DEA zorientowany na minimalizację nakładów. Do modelu przyjęto jako zmienne: (1) efekt (wartość produkcji rolnej) oraz (4) nakłady (powierzchnia UR, liczba pełnozatrudnionych w rolnictwie, zużycie nawozów, zużycie energii). Stworzono ranking państw pod względem efektywności rolnictwa. Efektywnym sektorem rolnictwa charakteryzowały się: Holandia, Dania, Grecja, Wielka Brytania, Włochy i Belgia. Dla państw, w których rolnictwo uznane zostało za nieefektywne zgodnie z ideą benchmarkingu, zaproponowano zmiany w poziomie nakładów, które mogłyby przyczynić się do poprawy ich efektywności. Efektywność rolnictwa w Polsce wypadła słabo na tle pozostałych członków UE. Przyczyną tej sytuacji mogą być problemy strukturalne, niska wydajność pracy w sektorze rolnym w Polsce oraz ekstensywny charakter produkcji rolniczej. Następnie zbadano, czy istnieje zależność pomiędzy rozwojem gospodarczym poszczególnych krajów – członków UE a poziomem efektywności rolnictwa. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, że „stare” kraje UE-15, które charakteryzują się wyższym poziomem rozwoju gospodarczego, mają również wyższą efektywność rolnictwa. Z kolei w krajach, które przystąpiły do UE po 2004 r., zaobserwowano odwrotną zależność: im wyższy rozwój gospodarczy, tym mniejsza efektywność rolnictwa.