
EL ACCESO A LA VIVIENDA Y LA NUEVA FUNCIÓN SOCIAL DEL DERECHO DE PROPIEDAD
Author(s) -
Joaquín Tornos Mas
Publication year - 2014
Publication title -
herri-arduralaritzazko euskal aldizkaria
Language(s) - Spanish
Resource type - Journals
eISSN - 2695-5407
pISSN - 0211-9560
DOI - 10.47623/ivap-rvap.99.100.2014.121
Subject(s) - humanities , political science , geography , art
El grave problema del acceso a la vivienda en nuestro país ofrece además
la contradicción de contar con un abundante parque de viviendas desocupadas. Ante
esta situación algunos legisladores autonómicos han recurrido a un nuevo concepto de la
función social de la propiedad urbana, estableciendo como nueva obligación del propietario
el destinar la vivienda a su uso residencial, de modo que el destino de la propiedad urbana
queda fuera de la libre disposición del propietario. Para forzar el cumplimiento de esta
nueva función social se ha recurrido a medidas de carácter coactivo. Así, la expropiación
temporal del uso de las viviendas propiedad de entidades bancarias que hubieran accedido
a dicha propiedad como consecuencia de procesos hipotecarios, o la imposición de
sanciones o la exigencia de impuestos con fines no fiscales en los casos de mantener desocupadas
las viviendas. El trabajo analiza críticamente estas actuaciones, examinando su
validez jurídica y su eficacia. Gure herrialdean arazo larria da etxebizitza eskuratzea, eta gainera etxebizitza
huts asko egotearen kontraesana dago. Horren aurrean, autonomietako legegile
batzuek hiri-jabetzaren gizarte-funtzioaren kontzeptu berrira jo dute, etxebizitza bertan bizitzeko
izatera behartuz, eta jabeak ez luke izango hiri-jabetzaren erabilera librerik. Gizartefuntzio
berri hori betearazteko, bortxazko neurriak hartu dira. Adibidez, hipoteka-prozesuen
ondorioz jabetza bat eskuratu duten banketxeen etxebizitzen erabilera aldi baterako desjabetzea,
edo zehapenak ezartzea edo helburu ez-fiskaleko zergak eskatzea etxebizitzak hutsik
daudenean. Lan honetan modu kritikoan aztertzen dira jarduera horiek, haien balio juridikoa
eta eraginkortasuna neurtuz. The serious problem of access to housing in our country gives moreover
the contradiction of having a plentiful stock of empty houses. In the face of this situation
some autonomic legislators have resorted to a new concept of social function of urban
housing establishing a new propiertor¿s duty to set aside the house for residential use so
as to leave the destiny of the urban house out from the free use of the proprietor. In order
to force the fullfilment of this new social function measures of coactive nature have been
used. Hence, the interim expropriation of the use of houses owned by banking entities that
had acquired them as consequence of mortgage procedures or the imposition of penalties
or the request of levies with no tax purposes where the houses are unoccupied. This work
analyzes these interventions studying their legal validity and efficacy.