SEGURTASUN PRIBATUAREN ARLOKO AZKEN BERRITASUNAK

En el actual modelo español de seguridad no existe una seguridad privada versus una seguridad pública. La Ley 5/2014 considera a la seguridad privada como una actividad con entidad propia, pero a la vez como parte integrante de la seguridad pública; afirma que su relación se sustenta en los principios de subordinación y de complementariedad. Ahora bien, en el art. 149.1.29 CE sólo se hace mención a la seguridad pública como garantía necesaria para el libre ejercicio de los derechos y libertades de las personas. Por tanto, el TC al interpretar la materia seguridad privada se encuentra condicionado por la CE y entiende que los servicios de seguridad privada forman parte del núcleo esencial de la competencia exclusiva en materia de seguridad pública, que el art. 149.1.29 CE atribuye al Estado. Todo ello, sin perjuicio de la que a la luz de la jurisprudencia del TJUE la seguridad privada y la seguridad pública constituyen ámbitos distintos. Gaur egungo espainiar segurtasun-ereduan, segurtasun publikoak eta pribatuak bat egiten dute; hau da, ez dira segurtasuna eskaintzeko zerbitzu kontrajarriak. Segurtasun-enpresa nahiz langile pribatuek burutzen dituzten jarduerek berariazko izaera eduki arren, segurtasun pribatuaren 5/2014 Legeak azpimarratzen du, segurtasun-zerbitzu pribatuak segurtasun publikoaren zatitzat jotzen direla eta hortaz, segurtasun publikoa bermatzea eta osatzea dutela helburu. Europar Batasuneko Justizia Auzitegiaren jurisprudentziak zalantzan jartzen dituen ideia hauen oinarrian espainiar Konstituzioaren 149.1.29 artikulua dago. Izan ere, xedapen honek soilik segurtasun publikoari aipamena egiten dio, gizakiek euren eskubide zein askatasunak libreki egikari ditzaten ezinbesteko berme bezala. Eta Konstituzio Auzitegiak, ildo beretik, espainiar Konstituzioaren 149.1.29 artikuluak ezartzen duenari jarraiki, zera ulertzen du: aipatu artikuluak segurtasun publikoaren arloan Estatuari esleitzen dion eskuduntza esklusiboaren funtsezko edukiaren zati baino ez dela segurtasun pribatua. There does not exist private security versus public security within the current Spanish model of security. Act 5/2014 considers private security as an activity with its own entity but at the same time part of public security: it states that its relationship is grounded on the principles of subordination and complementariy. However, article 149.1.29 of the Constitution does only mention public security as a necessary guarantee for the free exercise of rights and freedoms of individuals. Therefore, when interpreting the issue of private security the Constitutional Court finds itself subjected to the Constitution and it understands that private security services are part of the core of the exclusive competence in public security which article 149.1.29 gives to the State. All of this without prejudice that in the light of the case law by Court of Justice of the European Union private and public security are different fields.