
CONVENIO DE AARHUS, DERECHO EUROPEO Y APLICACIÓN RATIONE TEMPORIS DE LA REGLA SOBRE COSTES PROCESALES NO EXCESIVAMENTE ONEROSOS. COMENTARIO AL ASUNTO KLOHN V. AN BORD PLEANÁLA, SENTENCIA DEL TRIBUNAL
Author(s) -
Agustín María García Ureta
Publication year - 2019
Publication title -
herri-arduralaritzazko euskal aldizkaria
Language(s) - Spanish
Resource type - Journals
eISSN - 2695-5407
pISSN - 0211-9560
DOI - 10.47623/ivap-rvap.113.2019.12
Subject(s) - humanities , tribunal , political science , philosophy , law
Este comentario analiza una sentencia del Tribunal de Justicia de
la Unión Europea a la luz del Convenio de Aarhus y la regla acerca de que el coste
del proceso no sea «prohibitivo, y su aplicación mediante la Directiva 2033/35. El
Tribunal ratifica que el Convenio carece de efecto directo en ese aspecto (art. 9.4)
al igual que el art. 10 bis de la Directiva. Sin embargo, el Tribunal declara su aplicación
en un asunto en el que se habían adoptado dos decisiones sobre los costes, a
pesar de tratarse de un proceso comenzado antes de la fecha límite de transposición
de la Directiva. Asimismo, pone de manifiesto la inseguridad que producía el
sistema irlandés de concreción de los costes procesales. Prozesuaren kostua «gehiegizkoa» ez izateari buruzko erregela
(Aarhus Hitzarmena) eta erregela horren aplikazioa dela-eta (2033/35 zuzentaraua)
Europar Batasuneko Justizia Auzitegiak emandako epai bat aztertzen da iruzkin
honetan. Auzitegiak berresten du Hitzarmenak ez duela eragin zuzenik horri buruz
(9.4. art.), ezta zuzentarauaren 10 bis artikuluak ere. Baina, Auzitegiak zuzentaraua
aplikatu beharra deklaratu du kostuei buruz bi erabaki hartu diren kasu batean,
nahiz eta prozesua Zuzentarauaren transposizioa egiteko epemuga baino lehenago
hasi zen. Era berean, agerian utzi du prozesuko kostuak zehazteko Irlandako
Sistemak sortzen zuen segurtasun eza. This comment examines the judgment of the European Court
of Justice in a case regarding the rule of not prohibitively expensive judicial
proceedings as set out in the Aarhus Convention and in EU Directive 2003/35. The
Court ratifies that the Convention lacks of direct effect in this respect (Article 9.4)
as it happens in the case of the Directive (Article 10a). However, the Court applies
the Aarhus rule in a case consisting of two consecutive decisions on costs in spite
of being a procedure initiated before the deadline for the implementation of the
Directive. The judgment also highlights the uncertainty caused by the Irish system
for specifying procedural costs.