Brdów w latach 1815-1870. Administracja, finanse i majątek miejski

W latach 1816-1866 Brdów przynależał do obwodu i powiatu kujawskiego (od 1842 r.), a od 1847 r. (po zmianie nazwy) do powiatu włocławskiego w wojewódzkie mazowieckim, następnie od 1837 r. guberni mazowieckiej a od 1845 r. guberni warszawskiej. Po reformie administracyjnej z 1866 z początkiem 1867 r. znalazł się w powiecie kolskim w guberni kaliskiej. W 1870 r. na podstawie prawa z 1869 r. utracił prawa miejskie i został przekształcony w osadę. Administracja miejska w Królestwie Polskim była podporządkowana władzy państwowej. Każdy z burmistrzów był nominowany a nie wybierany przez społeczeństwo. Pierwszym burmistrzem miasta w omawianym okresie był Jan Stanżewski, ostatnim Jan Wabilski. Miasto posiadało szereg nieruchomości. Przez dziesięciolecia wynajmowano lokal na magistrat miasta. Pomimo zakupu nieruchomości pod jego budowę ostatecznie zaadaptowano na siedzibę władz miejskich budynek zlikwidowanego browaru. Koszty utrzymania administracji miejskiej oraz realizacji inwestycji miejskich pokrywano z licznych podatków i opłat. Brdów w badanym okresie był niewielkim miasteczkiem, ze zdecydowaną dominacją zabudowy drewnianej. Odnotowano znikomy rozwój demograficzny. Po przekształceniu miasta w osadę w 1870 r. nie stworzono odrębnej gminy wiejskiej Brdów, lecz przyłączono go do gminy wiejskiej Lubotyń. Brdów in the Years 1815-1870. Administration, Finances and Municipal PropertyIn the years 1816-1866 Brdów belonged to the Kuyavian region and to the Kuyavian district (from 1842), then from 1847 (after the change of name) to the Wloclawek County in the Mazovia Province, then from 1837 to the Masovian Governorate and from 1845 to the Warsaw Governorate. After the territorial reform of 1866, at the beginning of 1867, it was incorporated into the Koło County in the Kalisz Governorate. In 1870, pursuant to the law of 1869, it lost its municipal rights and was transformed into a settlement. The municipal administration in the Kingdom of Poland was subordinated to state authority. Each of the mayors was nominated, not elected by the community. The first mayor of the town in the period discussed was Jan Stanżewski, and the last one was Jan Wabilski. The town owned a number of properties. For decades, the premises were rented to house the town council. Despite the property for its construction having been purchased, it was the building of the liquidated brewery that was finally adapted to the seat of the municipal authorities. The costs of maintaining the municipal administration and implementing municipal investments were covered from numerous taxes and fees. In the period analyzed, Brdów was a small town with a definite dominance of wooden buildings. The demographic development was insignificant. After the town was transformed into a settlement in 1870, a separate rural commune of Brdów was not created, but incorporated into the rural commune of Lubotyń.