Nienależne świadczenie w polskim Kodeksie zobowiązań z 1933 r. na tle porównawczym

Praca przedstawia konstrukcję nienależnego świadczenia w Kodeksie zobowiązań z 1933. Artykuł ma charakter porównawczy, ponieważ obejmuje również przedstawienie komentowanej instytucji w innych współczesnych kodeksach (Code Civil, ABGB, BGB i Obligationrecht), w prawie rzymskim i w polskim Kodeksie cywilnym z 1964 r. (1). Praca omawia sposoby regulacji nienależnego świadczenia w wyżej wymienionych źródłach (2). Stosując strukturę rzymskich condictiones artykuł analizuje podstawy poszczególnych powództw (3); przedstawia okoliczności uzasadniające wystąpienie o zapłatę (4-6) oraz te, które niweczyły roszczenie (7). Następnie praca omawia zakres odpowiedzialności pozwanego accipiensa (8). W swoich uwagach końcowych, autor podejmuje próbę oceny regulacji nienależnego świadczenia w Kodeksie zobowiązań (9).The present paper discuses the undue payment as found in the Polish Code of Obligations of 1933. The research is of comparative nature since it also explores the institution in question in other contemporary codes (Code Civil, ABGB, BGB and Obligationrecht), Roman law and the Polish Civil Code of 1964 (1). The discussion is concerned with the framework of legal provisions on undue payment in the aforementioned sources (2). Furthermore, while applying a framework of the Roman condictiones the paper analyses the grounds of the action (3). It presents circumstances which allowed a payor to seek recovery of his payment (4-6) and those which precluded the claim (7). Then the paper gives an illustration of the scope of payee’s liability (8). In his final remarks, the author attempted to asses the undue payment as regulated in the Code of Obligations (9)