Parch srebrzysty (Helminthosporium solani) – objawy i zwalczanie

Utrzymujące się od lat zapotrzebowanie rynku i konsumentów na produkty przetworzone z ziemniaków oraz popyt na ziemniaki myte i paczkowane sprawiają, że jakość bulw (gładka skórka, brak oznak chorób) oraz przydatność do przetwórstwa mają duże znaczenie. Tendencja taka sprawia, że każdy patogen powodujący uszkodzenia skórki nabiera znaczenia ekonomicznego. Jednym z nich jest grzyb Helminthosporium solani sprawca parcha srebrzystego. Znaczenie choroby i jego sprawcy wynika także i z innych czynników, spośród których znaczenie ma brak odmian odpornych, złożony cykl rozwoju choroby z mniej znaczącą fazą polową i trudną do opanowania fazą rozwoju podczas przechowywania. Dodatkowym czynnikiem jest także brak dostępnych środków do chemicznego zwalczania choroby. Stwierdzona w latach 70-tych i 80-tych XX w. odporność na tiabendazol stosowany zarówno wiosną jak i jesienią była jedną z ważniejszych przyczyn wzrostu znaczenia choroby. Ze względu na złożony cykl rozwoju choroby (faza polowa i przechowalnicza) zwalczanie tej choroby jest trudne i wymaga zastosowania wszystkich dostępnych metod w ochronie integrowanej.