Niezwykła historia zwyczajnego kasztanowca

Kasztanowiec zwyczajny (Aesculus hippocastanum L.), popularne drzewo ozdobne, został sprowadzony do centralnej Europy z Istambułu. Pojawił się pod koniec XVI wieku w Wiedniu, Bolonii, Padwie i Pradze. Szybko stał się popularny i w krótkim czasie dotarł do Anglii, Niemiec i Francji. W Polsce po raz pierwszy znalazł się prawdopodobnie w XVI wieku, sprowadzony przez króla Stefana Batorego. Naturalne stanowiska tego gatunku w górzystych obszarach Bałkanów zostały odkryte dopiero w XIX w. Występuje on tam w rozproszonych populacjach o zmniejszającej się liczebności. Ten reliktowy gatunek jest bardzo ceniony w parkach ze względu na walory dekoracyjne i niewielkie wymagania siedliskowe; ma również znaczenie w przemyśle farmaceutycznym. Inwazja motyla, szrotówka kasztanowcowiaczka, spowodowała spadek wartości dekoracyjnych oraz zagrożenie kasztanowców w całej Europie. Również przewidywane zmiany klimatu mogą stanowić niebezpieczeństwo dla tego gatunku.