Film radziecki w Polsce w latach 1948-1955. Władze partyjno-państwowe, pracownicy kin, widzowie

Celem artykułu opartego na licznych materiałach archiwalnych jest przybliżenie czytelnikom stosunku władz partyjno-państwowych do rozpowszechniania filmów radzieckich w latach najsilniejszego podporządkowania kina polityce, a także ocena ich wysiłków. Autorka omawia formułowane przez władze zalecenia dotyczące popularyzacji kina radzieckiego oraz stosowane w tym celu różnorodne narzędzia i bodźce. Opisuje też reakcje pracowników kin poddanych wymogom walki o widza toczonej w ramach obowiązującego wówczas współzawodnictwa pracy. Jednym z poruszanych w artykule wątków jest organizacja i przebieg Festiwali Filmów Radzieckich traktowanych przez władze jako okazja do manifestacji „miłości” do Kraju Rad. Autorka prezentuje liczne pomysły racjonalizatorskie prowadzące do wykonania planu zakładającego pożądaną liczbę widzów, sposoby wpływu na ich postawy i wybory; próbuje także ocenić ich skuteczność, nie zawsze zgodną z oczekiwaniami władz.