Przestępczy styl życia w perspektywie biograficznej skazanych kobiet i mężczyzn

„Styl życia” jest pojęciem, które uległo dużej popularyzacji w ostatnich latach. Wykorzystywane jest ono w języku marketingu, reklam czy też w kolorowych pismach oraz serwisach społecznościowych. Teorie dotyczące stylu życia powstały na gruncie nauk społecznych na przełomie XIX i XX stulecia. Wśród wielu teoretyków znalazł się nawet Max Weber. Pojęcie „przestępczy styl życia” w jakimś ograniczonym stopniu nawiązuje do tych wcześniejszych koncepcji. Odróżnienie tego zjawiska od ogólnego pojęcia „stylu życia” pozwala na lepsze zrozumienie przyczyn, jakie motywują ludzi do popełnienia przestępstw. Wykorzystanie metod ilościowych w przypadku rozpatrywania teorii przestępczego stylu życia nie doprowadziło do dokładanego poznania genezy tych zjawisk i zachowań oraz praktycznego ich wykorzystania. Spowodowane to było tym, że wyniki w dużej mierze nie odzwierciedlały społeczno-psychologicznych uwarunkowań przestępczego stylu życia. Z tej racji za najlepsze należy uznać wykorzystanie metod jakościowych, wśród nich zaś metodę biograficzną. Polega ona na poznaniu całej biografii osób skazanych – od najwcześniejszych lat dzieciństwa do chwili obecnej. Narzędzia i techniki, jakie są wykorzystywane, to nie tylko wywiad prowadzony z osobami skazanymi, ale analiza różnorakich źródeł pisanych, w tym dokumentacji tworzonej przez samych badanych oraz dokumentów z zakładów karnych. Poznanie życiorysów mężczyzn i kobiet odbywających karę pozbawienia wolności jako metoda badawcza pokazuje, że teoria przestępczego stylu życia ma praktyczne zastosowanie w klasyfikacji zachowań przestępczych. Proces resocjalizacji wykorzystujący metodę biograficzną oraz analizę zdobytego materiału badawczego w oparciu teorią o przestępczym stylu życia wydaje się na tyle skuteczny, że może być wykorzystywany w praktyce z dużymi sukcesami. Jest tylko jeden warunek, osoby ją wykorzystujące muszą posiadać odpowiednie umiejętności praktyczne.