Znaczenie symetrii i asymetrii ludzkiego ciała w rozwoju mowy i motoryki dziecka

Celem artykułu jest wprowadzenie do pojęć dotyczących symetrii i asymetrii ciała człowieka. Badania maja charakter przeglądowy, w głównej mierze oparte są na analizie literatury dotyczącej interdyscyplinarnych rozważań na temat zależności pomiędzy asymetrią i rozwojem mowy, rozwojem motoryki i koordynacji wzrokowo-ruchowej u dzieci, głównie w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Rozwój dziecka to długi i skomplikowany proces, na który wpływa szereg zmiennych natury biologicznej, psychicznej i społecznej. Szczególne tempo rozwoju osobnika przypada na okres dziecięcy, w tym wczesnoszkolny i przedszkolny.  Z racji na złożoność tego zjawiska, występuje wiele czynników zaburzających jego prawidłowy przebieg. Oprócz wielu jednostek chorobowych i niewydolności środowiskowych, na podstawie wieloletnich badań i rozważań wiadomo, że jednym z istotnych aspektów jest zagadnienie symetrii i asymetrii ludzkiego ciała. Wyróżniamy wiele rodzajów asymetrii, z czego w literaturze nauk społecznych, najczęściej omawiana jest asymetria funkcjonalna, zwana również lateralizacją. Wiele publikacji wiąże ten typ asymetrii z różnymi parametrami rozwojowymi jak mowa czynna i bierna, koordynacja wzrokowo-ruchowa czy motoryka mała i duża. Harmonijny i niezakłócony rozwój cech psychicznych i motorycznych dziecka, stanowi fundament w gotowości do podjęcia nauki na wyższych szczeblach edukacyjnych oraz pozwala uniknąć wielu problemów natury psychologicznej i społecznej. Wspieranie dziecka w wykształceniu odpowiedniego typu stronności może okazać się jedną ze składowych jego rozwojowego sukcesu.