Osman Engin'in "Deutschland Allein Zu Haus" ve Hatice Akyün'ün "Einmal Hans Mit Scharfer Soße" Eserlerinde Kalıp Yargılar

Yabancı kavramı genel olarak başka bir milletten olan, bilinmeyen, henüz keşfedilmeyen ve hakkında bilgi sahip olunmayan olgular için kullanılmaktadır. İnsan yabancı olduğu her şeye, onu çözümleyene kadar mesafeli bir duruş sergiler ve yabancı olanı çözümlemesi neticesinde zihninde olumlu ya da olumsuz imgeler gelişir. Bu imgeler, insanın kendi tecrübesine dayanabilir ya da duydukları ile şekillenebilir. Bu noktada da kalıp yargılar oluşur. Kalıp yargılar, değişmeyen imgelerdir ve her alanda karşımıza çıkmaktadırlar. Martina Thiele bahsi geçen kalıp yargıları sınıflandırmış ve neticesinde alansal, etnik, dini, cinsiyet ve cinsellikle ilgili, yaş, mesleki, ekonomik ya da sınıfsal, son olarak da bedenle ilgili kalıp yargılar arasındaki farkları ortaya koymuştur. Bu çalışmada Almanya'da yaşayan göçmen yazarlar arasında bulunan Hatice Akyün ve Osman Engin'in eserleri bu sınıflandırma çerçevesinde incelenmiştir. Aynı şekilde eserlerden örnekler sunularak bireyin ya da toplumun kendisi ile ilgili oluşturduğu "öz kalıp yargılar", yabancı ya da başkası ile ilgili oluşturulan "hetero kalıp yargılar" ve yabancı ya da başkasının kalıp yargısından yola çıkarak öz ile ilgili çıkarım yapılan "meta kalıp yargılar" üzerinde de durulmuştur.