Polonika w księgozbiorze klasztornym karmelitów bosych w Berdyczowie (na podstawie katalogu rękopiśmiennego z 1781 r.). Zarys problemu

Berdyczowski klasztor karmelitów bosych pw. Niepokalanego Poczęcia NMP znajdował się na terenie diecezji kijowskiej, później – łucko-żytomierskiej, w obrębie Polskiej Prowincji Karmelitów Bosych pw. Ducha Świętego. Fundatorem konwentu był wojewoda kijowski Janusz Tyszkiewicz, który zbudował go jako wotum za uwolnienie z niewoli tatarskiej. Aktu erekcyjnego dokonał 19 VII 1630 r. w Trybunale Koronnym Lubelskim. Po kasacie klasztoru przez władze rosyjskie w 1866 r. jego księgozbiór został w 1878 r. przewieziony do Kijowa i przekazany Bibliotece Uniwersyteckiej, a następnie wraz z nią włączony w latach 1927-1928 do Biblioteki Narodowej Ukrainy. Rękopiśmienny katalog biblioteki klasztornej z 1781 r. jest ważnym źródłem do historii i charakterystyki karmelitańskiej kolekcji. Spis zawiera 3467 opisów bibliograficznych obejmujących 7264 tomy (uporządkowane w 20 działach tematycznych). Księgoznawcza analiza treści katalogu pozwoliła na zestawienie danych statystycznych i tematycznych dotyczących druków polskich znajdujących się w bibliotece klasztornej.