Prehistoria książki polskiej we Francji (od XIV w. do powstania listopadowego)

Artykuł jest krótką syntezą obecności polskiej książki we Francji. Autor rozpoczyna swoje rozważania od zaprezentowania pierwszych publikacji przyczyniających się do poznania Rzeczpospolitej oraz ukształtowania opinii o Polakach sięgających XIV–XVI w. Następnie opisuje rolę wywodzącego się ze Lwowa Jana Ziarnko, który zyskał duże uznanie Francuzów jako sztycharz i ilustrator książek i wydawnictw okolicznościowych w XVII w. Następnie podkreśla wzmożone zainteresowanie Polską objawiające się również w prasie związane z zacieśnieniem relacji polsko-francuskich wynikających z powiązań dworskich (ślub z Ludwiką Marią Gonzagą oraz postać Marii Leszczyńskiej). XVIII w. to okres bujnego rozwoju publikacji o Polsce, ale kulminacja przypada na XIX stulecie. Po upadku powstań narodowych, Francja udzielając gościny stała się głównym ośrodkiem polskiego życia kulturalnego, w tym wydawniczego.