Udział lekarzy w tworzeniu bibliotek w Łodzi kapitalistycznej

W Łodzi na przełomie XIX i XX wieku zainteresowanie książką znacznie wzrosło, co spowodowane było przemianami gospodarczymi oraz społecznymi. W tym czasie w mieście nie funkcjonowało zbyt wiele bibliotek, które mogłyby zaspokoić potrzeby czytelnicze mieszkańców. W artykule omówiono udział łódzkiego środowiska medyków w tworzeniu bibliotek szpitalnych przeznaczonych dla lekarzy i pacjentów (np. przy „Kochanówce” – szpitalu dla umysłowo i nerwowo chorych), a także bibliotek publicznych (np. Miejskiej Biblioteki Publicznej) w pierwszej połowie XX w. Lekarze byli często aktywnymi członkami działających w Łodzi stowarzyszeń kulturalno-oświatowych (np. Oddziału Łódzkiego Towarzystwa Kultury Polskiej, Łódzkiego Towarzystwa Lekarskiego). Swoją działalnością starali się podnieść poziom edukacji i kultury w mieście pozbawionym zaplecza naukowego, infrastruktury edukacyjnej na poziomie elementarnym i wyższym oraz księgozbiorów publicznych. Autor zaprezentował działalność w tym zakresie m.in. Antoniego Tomaszewskiego (pediatra); Józefa Brudzińskiego (pediatra, bakteriobiolog); Mieczysława Kaufmana (ginekolog); Jana Mazurkiewicza (psychiatra); Przecława Smolika (psychiatra, kolekcjoner ekslibrisów, bibliofil i znawca sztuki książki) oraz Seweryna Sterlinga (pulmonolog, ukierunkowany na profilaktykę gruźlicy).