Księgozbiory domowe w pierwszej połowie XIX wieku

Życie kulturalne na ziemiach polskich w XIX w. skupione było wokół domu, gdzie koncentrowało się życie towarzyskie. Urządzano tu spotkania sąsiedzkie i zjazdy rodzinne, podczas których były okazje do rozmów o polityce, gospodarce, o wydarzeniach kulturalnych, m.in. o nowych polskich wydawnictwach. Autorka podjęła badania nad księgozbiorami domowymi, gromadzonymi do osobistego użytku właściciela i członków jego otoczenia. Poza zasięgiem jej zainteresowań pozostały kolekcje bibliofilów, gromadzone dla samej satysfakcji posiadania, a także biblioteki prywatne zakładane z myślą o społecznym ich udostępnianiu, a nawet w przyszłości o przekazaniu społeczeństwu. Autorka ograniczyła się do omówienia problematyki bibliotek domowych we dworach, ponieważ są one udokumentowane w XIX-wiecznym piśmiennictwie i stanowią typowe zjawisko dla kultury polskiej pierwszej połowy XIX stulecia. Skoncentrowała się na zaborze rosyjskim, charakteryzujące wybrane biblioteki w oparciu o dostępne ich opisy bądź inwentarze, a także źródła dotyczące czytelnictwa tego okresu.