Księgozbiór Wacława Aleksandra Maciejowskiego – warsztat pracy uczonego

Wacław Aleksander Maciejowski (1792-1883) był historykiem kultury, słowianoznawcą i reprezentantem kierunku romantyczno-słowianofilskiego, pierwszym w Polsce przedstawicielem szkoły historycznej w prawoznawstwie. Należał do grona najwybitniejszych polskich uczonych XIX w. Podejmując i rozwijając swoje badania nad dziejami narodów słowiańskich, zgromadził bogaty księgozbiór reprezentujący liczne, interesujące go dziedziny wiedzy. Niniejszy artykuł nie stanowi jednak pełnej monografii specjalistycznego księgozbioru Maciejowskiego, ale stawia sobie za zadanie charakterystykę tylko tej części pełniącej funkcji warsztatu naukowego. W artykule skupiono się również na relacjach obejmujących zainteresowania i twórczość naukową Maciejowskiego – jego kontakty naukowe, osobiste i korespondencyjne.  Konsekwencją takiego podejścia jest pominięcie wielu wybitnych dzieł naukowych oraz tych dyscyplin wiedzy, które są reprezentowane w omawianym księgozbiorze, ale nie odgrywają większej roli z punktu widzenia przyjętej metodologii. Wybrana część księgozbioru przedstawiona została zgodnie z chronologią zainteresowań bohatera artykułu w trzech podstawowych grupach tematycznych: historia, prawo, filologia. W obrębie tych bloków zastosowano układ środowisk naukowych (uniwersyteckie z okresu studiów Maciejowskiego, Warszawę, następie pozostałe ośrodki polskie i obce).