
Lactantius and “ressourcement”: Going to the sources of religious liberty in the civic order
Author(s) -
Anthony P. Coleman
Publication year - 2014
Publication title -
vox patrum
Language(s) - Polish
Resource type - Journals
eISSN - 2719-3586
pISSN - 0860-9411
DOI - 10.31743/vp.3619
Subject(s) - philosophy , order (exchange) , theology , political science , economics , finance
Laktancjusz, jako uznany retor, piastował urzędowe stanowiska w okresie panowania Dioklecjana (284-305) i Konstantyna (306-337). Był również obecny w Nikomedii, gdy zimą roku 302/303, Dioklecjan wezwał do rozwiązania „problemu chrześcijaństwa”. Szyderstwa i pogarda, które docierały do Laktancjusza, skłoniły go do napisania wielkiej chrześcijańskiej apologii – Divinae Institutiones. Atmosfera prześladowania, która towarzyszyła powstaniu Institutiones bez wątpienia skłoniła apologetę do dyskusji o wolności religijnej, nie tylko jako ogólnym prawie chrześcijan, ale jako podstawowym prawie osoby ludzkiej. Prezentowany artykuł ukazuje argumenty Laktancjusza za wolnością religijną w porządku świeckim oraz dowodzi, że wiara Laktancjusza w potrzebę wolności dokonywania czynności religijnych determinuje jego afirmację wolności religijnej jako takiej. Artykuł analizuje także użycie pism Laktancjusza w katolickiej nauce społecznej i stwierdza, że soborowe nauczanie Kościoła katolickiego na temat wolności religijnej jest przykładem nie tylko rozwoju doktrynalnego, ale autentycznego powrotu do nauczania Ojców.