Dysfunkcje polskiego prawa i kierunki jego doskonalenia na etapie procesu ustawodawczego

Artykuł podejmuje dwa główne zagadnienia. Pierwszym są dysfunkcje prawa, drugim możlie kierunki jego doskonalenia, w zakresie procesu ustawodawczego. Wady polskiego prawa są różne. Należą do nich między innymi  inflacja prawa, jego mała czytelność, brak jasnych podstaw aksjologicznych, transgresja rozumiana jako przekraczanie obszarów materialnych przez akty prawne usytuowane na różnych poziomach w hierarchii aktów prawnych. Mankamentami prawa są również jego zbyt częste zmiany oraz nadmierna instrumentalizacja. Dlatego istnieje potrzeba usprawnienia procesu ustawodawczego. Wydaje się, że zmiany powinny odpowiadać kilku podstawowym hasłom. Każde z nich zawiera oczywiście wiele pomniejszych elementów, które także powinny być przedmiotem ewentualnych korekt. Są nimi kierunkowe wskazania:  1) proces ustawodawczy powinien być bardziej racjonalny; 2) proces ustawodawczy powinien być bardziej profesjonalny; 3) proces ustawodawczy powinien być bardziej uspołeczniony; 4) proces ustawodawczy powinien być bardziej kontrolowany i 5) proces ustawodawczy powinien być bardziej  efektywny.