Potencjał źródłowy materiałów ukraińskiego czasopisma prawosławnego Religijno-Naukowy Wistnyk (Aleksandrów Kujawski-Szczypiorno) w latach 1921-1923

Tematem artykułu jest analiza zawartości pierwszego na świecie prawosławnego czasopisma w języku ukraińskim – „Relihijno-Naukowego Wisnyka”, który było wydawane staraniem Bractwa św. Pokrowy 6. Siczowej Dywizji Strzeleckiej Armii URL, internowanej początkowo w obozie w Aleksandrowie Kujawskim, a następnie w Szczypiornie (1921-1923). Tematyka publikowanych artykułów była szeroka: od religijno-filozoficznych do historycznych. Czasopismo posiadało stałą rubrykę pod nazwą „Kronika”, w której publikowano cenne informacje o życiu kościelnym nie tylko na terytorium Ukrainy, ale i w całym świecie chrześcijańskim. Fenomen czasopisma polegał na tolerancji wszystkich religii i wierzeń, co nie było przyjęte w innych ówczesnych chrześcijańskich wydawnictwach ciągłych. „Relihijno-Naukowy Wisnyk” potrafił pozyskać do współpracy wielu wykładowców, uczonych i publicystów z różnych krajów Europy, przez co nabył znaczenia międzynarodowego.