Akt małżeński jako „poznanie” w świetle „Katechez środowych” Jana Pawła II

W niniejszym artykule została podjęta próba analizy aktu małżeńskiego rozumianego jako poznanie w świetle nauczania Jana Pawła II zawartego w Katechezach środowych. Omówiono następujące aspekty tego zagadnienia: seksualność w kontekście grzechu pierworodnego, małżeńska komunia osób jako poznanie, rodzicielstwo jako sens poznania, macierzyństwo w perspektywie poznania oraz poznanie-rodzenie w perspektywie eschatologicznej. W świetle podjętych analiz akt małżeński wyraża całoosobowe, wzajemne obdarowanie się małżonków. Komunia małżeńska objawia oblubieńczy sens ich ciał. Wzajemne, bezwarunkowe i nieodwołalne przyjęcie się małżonków jest niejako echem miłosnego aktu Boga, który ukochał człowieka dla niego samego. W akcie komunii dokonuje się głęboka afirmacja osoby. Miłość małżeńska realizowana w akcie małżeńskim towarzyszy przekazywaniu życia dziecku. Relacja małżonków prowadzi do realności zaistnienia osoby. Poznanie dokonujące się w komunii małżeńskiej wiedzie także do odkrycia tajemnicy osoby, będącej owocem miłości małżonków. Osoba dziecka jawi się jako pewnego rodzaju synteza ich miłości, ale także jako wspólny obraz małżonków. Moc stwórczego działania Boga, które ujawnia się i aktualizuje w rodzicielskim akcie miłości i poczęcia wykracza poza horyzont śmierci. Paschalna nieustępliwość życia objawia się także w rodzeniu, które w swej najgłębszej istocie jest otwieraniem się na życiodajną moc Boga.