Nowa ewangelizacja w doświadczeniu Wspólnoty Dobrego Pasterza w Olsztynie

Kościół zawsze ewangelizuje od początków swego istnienia, a więc każdego dnia sprawuje misterium eucharystyczne, udziela sakramentów, głosi słowo życia, czyli słowo Boże, podejmuje dzieła sprawiedliwości i miłosierdzia. Ta permanentna działalność, która nigdy nie została przerwana, zwana jest jako ewangelizacja „klasyczna”. Należy ona do istoty kościelnej aktywności i jest źródłem zbawczej łaski Bożej, sztuką życia, oraz drogą prowadzącą do pełni człowieczeństwa i wiecznego szczęścia. Ewangelizacja, rozumiana jako ustne głoszenie Ewangelii, w wielu wymiarach dzisiejszej praktyki duszpasterskiej, okazuje się mało owocna i pilnie domaga się dopełnienia oraz wsparcia apostolską aktywnością. Współczesny świat potrzebuje nowej ewangelizacji co do zapału, mocy, języka, metod i form, tak aby ludzkość ulegająca dechrystianizacji odnalazła przekonywujące odpowiedzi na nurtujące ją egzystencjalne pytania. Budzący niepokój zanik istotnych wartości ogólnoludzkich woła o światło i ciepło Dobrej Nowiny, gdyż wszyscy ludzie potrzebują Ewangelii. Po Soborze Watykańskim II duszpasterze i laikat stopniowo uświadamiają sobie konieczność poszukiwania nowych dróg, by dotrzeć ze Słowem Bożym do wszystkich ludzi, nie ograniczając się do duszpasterzowania tylko dla zamkniętego kręgu osób aktywnie uczestniczących w życiu Kościoła. W 1991 r. w Olsztynie powstała grupa modlitewno-formacyjna o nazwie Wspólnota Dobrego Pasterza, działająca w ramach Ruchu Światło-Życie. Wpisuje się ona w posoborowy nurt odnowy Kościoła w duchu nowej ewangelizacji. Uczestnicy tej grupy modlitewno-formacyjnej nie prowadzą wspólnoty życia, gdyż mieszkają osobno, żyją niezależnie finansowo, pracują w różnych zawodach, podejmują codzienne obowiązki zgodnie ze swoim stanem i powołaniem. Wspólnota Dobrego Pasterza ma charakter duchowy, realizowany poprzez wspólne rekolekcje, dni skupienia, celebrowanie liturgii, modlitwę, dzielenie się rozważanym Słowem Bożym i pogłębianie wiedzy religijnej. Niniejsza refleksja jest próbą odpowiedzi na szereg pytań, w tym: jakie są główne źródła ewangelicznej formacji prowadzonej w tej Wspólnocie; które elementy nowej ewangelizacji charakteryzują tę grupę modlitewną; oraz jakie perspektywy ewangelizacji otwierają się przed członkami Ruchu Światło-Życie modlących się we Wspólnocie Dobrego Pasterza?