Publiczne propagowanie lub pochwalanie zachowań o charakterze pedofilskim. Uwagi na tle zjawiska oraz regulacji prawnej z art. 200b kodeksu karnego

W polskim kodeksie karnym z dnia 6 czerwca 1997 r. już od ponad 10 lat znajduje się przepis określający przestępstwo polegające na publicznym propagowaniu lub pochwalaniu zachowań o charakterze pedofilskim (stypizowane jest ono w art. 200b k.k.). Jego wprowadzenie do systemu prawa uzasadniano m.in. potrzebą ochrony społeczeństwa przed rozprzestrzenianiem się niepożądanego fenomenu promowania tzw. pozytywnej pedofilii. Praktyka stosowania tego przepisu (którą ilustrują policyjne dane statystyczne za lata 2010 - 2020) pozwala na konkluzję, że ujawnione przestępstwa tego typu są rzadkie, a zatem można ostrożnie powiedzieć, że zagrożenie tą przestępczością nie stanowi w istocie realnej bolączki społecznej. Celem opracowania jest ukazanie politycznokryminalnej motywacji stworzenia wspomnianego unormowania, jego omówienie i krytyczna ocena, jak również zaproponowanie kierunków modyfikacji w obrębie prawa karnego de lege ferenda służących poprawie jego jakości. Szczegółowa analiza przepisu art. 200b k.k. pozwala na ukazanie jego niedoskonałości od strony techniczno-legislacyjnej. Nie jest on zredagowany wystarczająco precyzyjnie - jego znamię „zachowania o charakterze pedofilskim” nie jest klarowne, nie cechuje się należytą ostrością i wywołuje trudności wykładnicze. Należy zatem postulować nowelizację czy to treści art. 200b k.k., czy to polegającą na dodaniu do kodeksu karnego przepisu zawierającego definicję legalną „zachowań o charakterze pedofilskim”. Uwagi przedstawione w opracowaniu pokazują, że aktualnie istniejąca regulacja prawna pozostaje źródłem pewnych nierozstrzygniętych dotąd przekonująco dylematów, istotnych dla praktyki jej właściwego stosowania.