Osoba podejrzana w polskim procesie karnym, czyli gdy niepewność jest gorsza od najgorszej prawdy. Analiza zagadnienia w świetle dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1919 oraz w ujęciu wiktymologicznym

Każdy podmiot występujący w procesie karnym pełni w nim określoną rolę. Rola ta wiąże się z koniecznością poddania się pewnym obowiązkom. W związku z tym ustawodawca musi wprowadzić do systemu prawnego odpowiednie mechanizmy, które zabezpieczą prawa danego uczestnika procesu. Celem niniejszej publikacji jest zweryfikowanie hipotezy, jakoby w przypadku osoby podejrzanej polski ustawodawca nie zapewnił temu podmiotowi adekwatnej ochrony jego praw. Mimo iż z występowanie w tym charakterze wiąże się z ponoszeniem dużych konsekwencji zarówno prawnych, jak i społecznych, wydaje się, iż prawodawca nie dostosował przepisów do roli, jaką wskazany podmiot odgrywa. W ramach publikacji podjęto się próby zbadania, jak kształtuje się w polskim systemie prawnym pozycja procesowa osoby podejrzanej oraz jakie w tym zakresie unormowania przewidziano we wtórnym prawie Unii Europejskiej. Z przeprowadzonej analizy wypływa wniosek, iż polski ustawodawca w minimalnym zakresie implementował do systemu prawnego Rzeczypospolitej Polskiej postanowienia dyrektyw unijnych, przez co osoba podejrzana nie jest chroniona w wystarczającym zakresie, co może w konsekwencji prowadzić nawet może do jej wiktymizacji