z-logo
open-access-imgOpen Access
Brzęcząca i migocząca rzeczywistość. Owady w "Panu Tadeuszu" Adama Mickiewicza
Author(s) -
Grzegorz Igliński
Publication year - 2021
Publication title -
prace literaturoznawcze
Language(s) - Polish
Resource type - Journals
eISSN - 2450-0798
pISSN - 2353-5164
DOI - 10.31648/pl.6025
Subject(s) - theology , physics , philosophy
Praca próbuje ustalić częstotliwość pojawiania się owadów w Panu Tadeuszu Adama Mickiewicza, jak też określić funkcję tych motywów. Stawia tezę, według której szczególna ich rola w poemacie wynika z zasady analogii między ludźmi a owadami, która obejmuje niemal wszystkich bohaterów. Dzięki temu świat przedstawiony zyskuje znamię jakiejś ulotności i kruchości, widmowości i zjawiskowości. Analizowane w pracy motywy wskazują, że na ten spójny i ograniczony terytorialnie, czasowo i kulturowo świat składa się jednak kilka powiązanych ze sobą światów. Pierwszy świat to rzeczywistość larwalna, kobiety w stanie przepoczwarzania się, dotknięte przez miłość. Drugi świat jest światem much uwikłanych w tradycję szlachecką. Istnieje oczywiście też świat natury ze swoimi tajemnicami i znakami, ale większość z analizowanych motywów dotyczy człowieka i jego kultury. Analogie z owadami przede wszystkim charakteryzują ludzkie zachowania. Badane przypadki potwierdzają tezę wyjściową – w ukazanej rzeczywistości Pana Tadeusza jest coś z brzęczenia, drżenia, migotania, trzepotania. To świat ulatujący, którego nie ma, ale którego ruch przypomina bezruch zawisających ważek. Wyraża nie tyle przemijanie, ile stan oczekiwania niemającego końca.

The content you want is available to Zendy users.

Already have an account? Click here to sign in.
Having issues? You can contact us here