O „dobrem piśmie”, czyli dydaktyce pisowni w perspektywie historycznej (na podstawie zbiorów biblioteki Uniwersytetu Lwowskiego)

W artykule przedstawiłam wyniki badań nad początkiem kształtowania się myśli metodycznejtowarzyszącej nauce pisania. Większość opisu opiera się na materiałach dostępnychw Bibliotece Naukowej Państwowego Uniwersytetu im. Iwana Franki we Lwowie,a także na księgozbiorze własnym oraz tekstach i opracowaniach dostępnych w internecie.Problem badawczy stanowi określenie, kiedy pojawiły się publikacje o charakterze metodycznymoraz w jakim stopniu realizowały one ustalenia teoretyczne badaczy języka.Przywołane zostaną terminy „grafika”, kaligrafia, ortografia służące uporządkowaniunazewnictwa w zakresie istoty oddawania dźwięku za pomocą pisma, wzoru graficznegoliter oraz pisania poprawnego, a więc zgodnego z przyjętymi regułami. Uznaję, że istotnymnowym elementem w badaniach nad dydaktyką pisowni prezentowanym w moichbadaniach jest porządkowanie pojęć: grafika, kaligrafia, ortografia. Po raz pierwszy zostanieteż zaprezentowana w tym kontekście książka do kaligrafii Nauka o dobrem piśmieautorstwa Onufrego Kopczyńskiego datowana na rok 1807. Prezentacji towarzyszy refleksjametodyczna dotycząca zasad kształtowania się wzoru pisania po polsku prowadzonaz perspektywy historycznej, tzn. od początku pisania słów polskich aż do czasu omawianejpublikacji, czyli okresu Komisji Edukacji Narodowej.