Real and quasi heortonyms as intercultural contextualized and conceptualized names

Artykuł przedstawia onomastyczno-kognitywne studium heortonimów (nazw świąt) jakospecyficznych jednostek chrematonimicznych, które funkcjonując na zasadzie ideonimówidentyfikujących inicjatywy socjo-kulturowe, przenoszą kontekstualne i konceptualnetreści odnoszone do obiektu nominacji, tj. kodowany przez nie przekaz semantyczny.Proponowane jest ujęcie klasyfikujące heortonimy jako nazwy cyklicznych lub rzadziejokazjonalnych wydarzeń, które upamiętniają lub zwracają uwagę na kontekstualizowanąideę z kręgu kultury niematerialnej. Są to monorematyczne bądź, częściej, polirematycznepropria, służące do konceptualizacji świąt motywowanych religijnie oraz podobnie kwalifikowanychdedykacji dni w kalendarzu, inspirowanych kulturą świecką lub parareligijną.Stąd wyodrębnienie „heortonimii właściwej”, wchodzącej w zakres onimi religijnej oraz„quasi-heortonimii”, której obiekty funkcjonują w komunikacji na zasadzie asocjatywnegoprzywołania wzorowanego na formule religijnej i modelu kampanii społecznych. Analizaobydwu typów heortonimicznych ma charakter interkulturowy, przy założeniu, że zarównoheortonimy właściwe, jak i quasi-heortonimy należą jednocześnie do wielu kulturi mają potencjał przenikania do nowych kręgów kulturowych, stanowiąc, w zależnościod kontekstu, element dyskursu religijnego, ideologicznego, społecznego, ale także komercyjnegooraz kreatywno-medialnego. Wysunięte wnioski oparte są na badaniu głównieangielsko- i polskojęzycznego korpusu, pochodzącego z danych rejestrowanych w kalendarzachreligijnych oraz świeckich kultury globalnej, w przeważającej części związanejz cywilizacją zachodnią. Studium ma też wartość dodaną w postaci opinii onomastyczno--terminologicznej dotyczącej definicji i zakresu heortonimii oraz zestawienia heortonimiiwłaściwej i quasi-heortonimii z podobnie funkcjonującymi strukturami chrematonimiiideacyjnej oraz chrononimii.