Brak współczesnej literatury bhutańskiej i powstanie literackich form nowomedialnych

Autor artykułu koncentruje uwagę na współczesnej literaturze bhutańskiej, a dokładnie na nielicznych jej wytworach publikowanych w Królestwie Bhutanu, kraju, który przez wieki pozostawał w narzuconej sobie izolacji. Zauważa, że mimo iż przeszkody geograficzne w postaci nieprzejezdnych górskich przełęczy sprzyjały tworzeniu się wielu języków i przyczyniły się do braku jednego, specyficznego, jednoczącego wspólnotę etniczną języka, Dzongkha został uznany za język narodowy.Rozdrobnienie językowe, kultura ustna, wprowadzenie języka angielskiego jako środka nauczania w szkołach – wszystko to poskutkowało skromnymi zasobami współczesnej literatury bhutańskiej. Kultura tego kraju przez wieki była w przeważającej mierze ustna, toteż czytanie nadal nie jest uważane za formę przyjemnej rozrywki, lecz jest postrzegane jako żmudny proces i najczęściej kojarzy się z nużącą pracą szkolną lub urzędniczą. Wśród garstki autorów, którym udało się opublikować swoje prace, jest Kunzang Choden, pisarka, która w 2008 roku wydała pierwszą bhutańską książkę w języku angielskim, zatytułowaną The Circle of Karma. Co ciekawe, większość współczesnych autorów bhutańskich to kobiety, najmłodsza debiutantka miała 11 lat. Niektórzy spekulują, że nie ma wystarczającego nacisku instytucjonalnego napromocję czytelnictwa, jednak entuzjaści literatury elektronicznej udowadniają, że jest inaczej. Należą do nich członkowie Stowarzyszenia Blogerów Bhutańskich (The Community of Bhutanese Bloggers – CBB), niezależnej instytucji skupiającej pisarzy, którzy publikują treści w Internecie z nadzieją, że ich prace zostaną ostatecznie wydane w sposób tradycyjny. Ponadto, jako sposób na pozyskanie szerokiego odbioru, wielu z nich opiera się na mediach społecznościowych, takich jak Facebook, gdzie zamieszczane są fragmenty książek i opowiadań. Z tych powodów nowy krajobraz medialny Bhutanujest postrzegany jako miejsce szczególnie ważne dla młodych autorów.