Past Perfect metod cyfrowych w archeologii (1951–1999)

Proces cyfryzacji archeologii liczy ponad pół wieku historii. Pionierami, którzy widzieli potencjalne znaczenie komputerów dla archeologii i chcieli rozwinąć specjalistyczne aplikacje komputerowe byli Brainerd i Robinson w 1951 roku oraz Francuz – Ihm i włosi  Gardin i Garelli w latach 1958-59. W Stanach Zjednoczonych pierwszym archeologiem, który zastosował komputerowe metody obliczeniowe był James Deetz w 1960 roku. Pierwotne zainteresowania dotyczyły statystyki i klasyfikacji zabytków ruchomych, analizy sieci osadniczej oraz analizy geometrycznej zabytków w nawiązaniu do dokumentacji archeologicznej. W tym czasie większość archeologów uważała komputery za dziwne systemy tajemne, używane tylko przez naukowców i matematyków, a będąc nieznanymi, patrzono na nie z wielką podejrzliwością i wrogością. W 1973 roku wydano w Stafford publikację zawierającą 6 artykułów dotyczących metod cyfrowych w archeologii. Cykliczne spotkania „Computer Applications in Archeology” były organizowane corocznie od 1974 roku Skupiały małe grupy pionierów i entuzjastów stosowania komputerów w archeologii i rozwijania dedykowanych aplikacji komputerowych. Wyznaczono kilka celów konferencji: spotkanie archeologów z matematykami i specjalistami komputerowymi, zachęcenie do komunikacji interdyscyplinarnej, wsparcie dla pracy terenowej, rozwój metod komputerowych.