SANATÇININ MALZEMESİ OLARAK YÜRÜMEK

Gündelik hayatın izi sürülürken sıradan bir eylem olan yürümenin filozofları, edebiyatçıları, din adamlarını, politikacıları, sanatçıları kentin sokaklarına ya da kırsal alanlara çekme gücü göze çarpar. Sanat ve yürüme birlikteliği tarihin farklı dönemlerinde çeşitli şekillerde ele alınmıştır; ancak yürümenin bir sanat formu haline gelişi, doğrudan eylem pratiklerini hayata geçiren Dada hareketi ile gerçekleşmiştir. Dada eylemleri ile başlayan bu karşı-sanat formu, diğer sanat hareketlerinin de katkısıyla zenginleşmiştir. Bu çalışmada yürüme eylemini sanatının malzemesi yapan sanatçı pratikleri incelenecek ve sınır tanımayan yürüme eyleminin sanatta hangi sınırları dönüştürebileceği tartışılacaktır.