Izrael nieoswojony. O różnorodności literackich reprezentacji. Paweł Smoleński: Izrael już nie frunie. Wołowiec, Wydawnictwo Czarne, 2006, ss. 320. Ela Sidi: Izrael oswojony. Warszawa, Muza, 2013, ss. 560

Autorka przygląda się dwóm narracjom o Izraelu: reportażowi Pawła Smoleńskiego Izrael już nie frunie oraz opowieści Eli Sidi Izrael oswojony. Publikacje stanowią pretekst do analizy sposobu kreowania literackich reprezentacji kraju. Tym, co wydaje się szczególnie interesujące, są elementy wspólne obu książek oraz ich elementy odmienne. Czynniki wpływające na kształt narracji to rola, status i cel opowiadającego. Wnioski płynące z lektury obu tekstów są zbieżne – Izrael jest trudno uchwytnym, egzotycznym i pod wieloma względami niedostępnym miejscem.