Powroty niemożliwe, powroty nieuniknione – konwencjonalność i topiczność w prozie Miriam Akavii

Artykuł zawiera rozważania na temat prozy Miriam Akavii, przede wszystkim na podstawie jej ostatniej książki Moje powroty, opublikowanej w 2005 roku. Głównym tematem twórczości Akavii była jej biografia: przedwojenne dzieciństwo w Krakowie, doświadczenia z czasów okupacji, Zagłada oraz życie w Izraelu po II wojnie światowej. Pisarka wykorzystywała tradycyjne metody twórcze, używała konwencjonalnych środków wyrazu oraz rozpoznawalnej topiki jako medium dla wyrażenia przywiązania do wartości, którym pozostała wierna: domu, rodziny, ojczyzny (starej i nowej) oraz rodzinnego miasta Krakowa.