Owady społeczne i ptaki jako wzorce inteligencji rozproszonej

Klucze dzikich ptaków czy ławice ryb w harmonijny i skoordynowany sposób podążają w danym kierunku w symetrycznym układzie. Gdy nagle zmieniają kierunek nie wpadają na siebie i nie łamią szyku. To prawdziwy przyrodniczy fenomen. I to właśnie takim fenomenom zaczęli przyglądać się badacze niekoniecznie związani z naukami przyrodniczymi, którzy na podstawie modeli matematycznych zaobserwowanych w świecie przyrody stworzyli algorytmy sztucznej inteligencji przydatne w rozwiązaniu konkretnych problemów optymalizacyjnych. Kolektywny wzorzec zachowań indywiduów (czyli poszczególnych osobników) w samoorganizujących się systemach, takich jak klucz ptaków, ławica ryb czy kolonia owadów, posłużył do stworzenia techniki sztucznej inteligencji zwanej inteligencją stadną (ang. Swarm Intelligence, SI).