Gdy azyl staje się więzieniem – przeciwdziałanie przemocy domowej w warunkach kwarantanny i izolacji

Jednym z podstawowych środków przeciwdziałania rozprzestrzenianiu się wielu chorób zakaźnych jest zachowanie dystansu wobec innych osób. Nie jest więc przypadkiem, że w dobie pandemii COVID-19 polski ustawodawca sięgnął po takie rozwiązania, jak: izolacja domowa chorych, kwarantanna osób mających kontakt z zarażonymi, ograniczenia w działalności instytucji skupiających wiele osób. Po podobne metody sięgano w innych krajach. Jednym z dramatyczniejszych skutków ubocznych zakazu opuszczania mieszkania jest narażenie osób odizolowanych na przemoc ze strony domowników. Równoczesne wstrzymanie aktywności instytucji pomocowych sprawia, że ofierze dużo trudniej uzyskać wsparcie. Tekst podejmuje problem prawnych i faktycznych środków przeciwdziałania przemocy domowej w warunkach separacji. Autorki poddają analizie polskie regulacje prawne – zarówno te wprowadzone na potrzeby przeciwdziałania przemocy w rodzinie, jak i te szczególne, związane ze zwalczaniem wirusa. Poszukują odpowiedzi na pytanie, jakie środki okazują się skuteczne w walce z przemocą domową w ekstremalnym czasie pandemii. Dostrzegają jednak, że doświadczenia tego okresu mogą podnieść poziom ochrony ofiar przemocy w każdym czasie.