Noc paschalna początkiem nowego życia. Logos jako narzędzie komunikacji w Księdze Mądrości

Grecki rzeczownik logos jest jednym z najbardziej znanych pojęć nowotestamentalnych i bywa najczęściej, głównie za sprawą Ewangelii według św. Jana, odnoszony do Osoby Jezusa Chrystusa. Artykuł ten podejmuje próbę wskazania na szerszą perspektywę badawczą tego istotnego pojęcia. Wskazuje na jego znaczenie preparatywne, obecne już w Starym Testamencie, którego przedstawicielem jest ostatnia i najmłodsza księga Pierwszego Przymierza, czyli Księga Mądrości. Logos staje się tutaj ważnym nośnikiem komunikacyjnym, wpisującym się w szeroko rozumiany kontekst historii zbawienia: począwszy od fundamentalnego w dziejach Izraela wydarzenia, jakim było wyjście z Egiptu, aż do zapowiedzi ostatecznego objawienia się Boga w Osobie Jezusa Chrystusa jako Logosu, czyli Słowa wypowiedzianego i nieustannie wypowiadanego przez Boga. Nie bez znaczenia jest także fakt, że dla autora Księgi Mądrości pełni on ważną funkcję w kontekście historii patriarchów, na co wskazuje pierwszy analizowany przez nas tekst, który wpisuje się wyraźnie w nurt sapiencjalny; jest nim niezwykle bogata pod względem semantycznym i ideowym modlitwa o mądrość (Mdr 9). Zastosowana w pracy historiozbawcza perspektywa badawcza jest naturalnym nośnikiem i ważnym elementem strategii pragmatycznej autora Księgi Mądrości, który staje się promotorem wydarzeń, jakie bezpośrednio wypływają z właściwie interpretowanej historii zbawienia: wydarzeń, które prowadzą do pełnego rozpoznania w logosie osoby Jezusa Chrystusa, który jest wypełnieniem wszystkich zapowiedzi starotestamentalnych. W tym miejscu należy jednak wyraźnie zaznaczyć, że mowa jest tu raczej o argumentacji intuicyjnej, która otworzy się w przyszłości na trwałą perspektywę nowotestamentalną. Autor Księgi Mądrości zwraca także uwagę na fakt, że dla jednych (którzy przyjmą Słowo) Słowo staje się Zbawicielem, dla drugich (którzy odrzucają Słowo) staje się Ono „srogim Wojownikiem”, który zniszczy ostatecznie niewiarę. Artykuł nie jest alternatywną lekturą tekstów Księgi Mądrości, lecz wkładem autora do istniejącej już mozaiki interpretacji.