W kierunku sztuki radykalnej polityczności. O filmach politycznych boliwijskiego kolektywu Ukamau

Tekst przedstawia rozważania na temat twórczości boliwijskiego reżysera filmowego, Jorge Sanjinésa w szerokim kontekście społeczno-politycznym i  artystycznym. Autor analizuje również manifest teoretyczny Sanjinésa (1976), w których wyłożył on podstawowe założenia zaangażowanego kina politycznego w Ameryce Łacińskiej. Tezą nadrzędną artykułu jest twierdzenie, że filmy Sanjinésa należą do kina radykalnej polityczności. Jest to kino odsłaniające fundamentalne sprzeczności społeczne, a zarazem aktywnie nawołujące do zmiany niesprawiedliwych warunków w systemie. Istotnym wyróżnikiem tego typu aktywności twórczej jest więc nie to, że polega ona na opowiadaniu o zmianie politycznej, ale ma być praktycznym instrumentem nowego, kontrhegemonicznego porządku politycznego. Wśród cech charakterystycznych tego kina wymienia się: ideologiczny sprzeciw wobec neokolonializmu, imperializmu i zapóźnienia społecznego; radykalną formę zrywającą z kodami narracyjnymi kina głównego nurtu; podziemne warunki produkcji; alternatywne formy dystrybucji omijające oficjalne kanały obiegu filmowego. Pod koniec rozważań autor zastanawia się nad współczesnym znaczeniem filmów Sanjinésa.