Profesor Leszek Winowski (1910–1979), kanonista, historyk państwa i prawa. W 110. rocznicę urodzin i 40. rocznicę śmierci

Prof. Leszek Józef Egidiusz Winowski urodził się 23 stycznia 1910 r. na Kresach Wschodnich II Rzeczypospolitej w Skałacie w województwie tarnopolskim. Studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, gdzie uzyskał magisterium (1932), doktorat (1935), a w 1936 r. podjął pracę naukową w Katedrze Prawa Kościelnego; od 1942 r. prowadził działalność konspiracyjną we Lwowie, współpracował z Instytutem Bałtyckim w Sopocie; w Olsztynie zorganizował Ekspozyturę Instytutu Bałtyckiego na Okręg Mazurski. W 1945 r. Winowski podjął pracę na Wydziale Prawno-Administracyjnym Uniwersytetu Wrocławskiego, a w 1974 r. uzyskał tytuł profesora zwyczajnego. Jednocześnie pracował na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie w latach 1945–1946 pełnił funkcję dziekana Wydziału Prawa i Nauk Społecznych; po jego likwidacji pracował na Wydziale Prawa Kanonicznego, gdzie wykładał prawo rzymskie i prawo wyznaniowe. W 1957 r. Winowskizrezygnował z pracy na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W latach 1957–1968 Winowski pracował w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu, równocześnie będąc zatrudniony na Uniwersytecie Wrocławskim.W dziedzinie badań naukowych prowadzonych przez prof. Leszka Winowskiego można wyodrębnić trzy główne kierunki. Były to badania nad położeniem prawnym innowierców od najdawniejszego średniowiecza; nad państwem i prawem islamu; wreszcie nad dziejami Kościoła na Śląsku. Prof. Leszek Winowski został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, był członkiem wielu towarzystw naukowych. Zmarł 16 listopada 1979 r. we Wrocławiu.