Rola klastrów w procesie internacjonalizacji

Jednym z priorytetów Unii Europejskiej jest gospodarka oparta na wiedzy i innowacji, a klastry są jej naturalnym obszarem występowania. Zasadniczym czynnikiem decydującym o poziomie innowacyjności gospodarki jest umiejętność współpracy poszczególnych podmiotów gospodarczych. Od lat 90. XX wieku niejednokrotnie wskazuje się, że niemal doskonałe warunki do rozwoju procesów innowacyjnych zapewniają klastry. Mogą odgrywać ważną rolę w generowaniu i przyspieszaniu procesów innowacyjnych oraz działać jako bieguny wzrostu dla gospodarki regionalnej, krajowej i międzynarodowej. Istotnym trendem w rozwoju inicjatyw klastrowych, nabierającym obecnie coraz większego znaczenia, jest dynamicznie postępująca ich internacjonalizacja. Znajduje ona odzwierciedlenie w dokumentach strategicznych i jest wspierana przez politykę gospodarczą. Celem artykułu jest próba wskazania współczesnych uwarunkowań rozwoju klastrów oraz przedstawienie procesów ich internacjonalizacji. W pracy uwypuklono koncepcje klastra i normy definicyjne, a także dorobek polityki wspierania klastrów, w tym ich internacjonalizacji. Wartością dodaną artykułu jest analiza znaczenia współpracy klastrowej dla umiędzynarodowienia przedsiębiorstw. W opracowaniu zobrazowano istniejące związki pomiędzy klasteringiem a internacjonalizacją. Do realizacji założonego celu posłużyła kwerenda literatury krajowej i zagranicznej z zakresu prezentowanej problematyki badawczej, jak też analiza wtórnych źródeł informacji. Podjęte w artykule zagadnienia mogą stanowić punkt wyjścia do dalszych pogłębionych badań.