Zmiany w ruchu turystycznym w wybranych miastach dziedzictwa kulturowego państw Grupy Wyszehradzkiej (V4)

Kraje Europy Środkowej od lat dziewięćdziesiątych XX wieku są jednym z rozwijających się regionów turystycznych w Europie. Turystyka dla wielu miast tego regionu jest ważnym czynnikiem rozwoju społecznego i gospodarczego. Celem podjętego studium było ukazanie zmian w ruchu turystycznym, infrastrukturze turystycznej oraz profilu turysty odwiedzającego miasta państw Grupy Wyszehradzkiej (V4). Analizę przeprowadzono dla stolic państw (Bratysława, Budapeszt, Praga, Warszawa) oraz miast, których znaczenie turystyczne wzrosło w ostatnich latach (Kraków, Brno, Koszyce, Debreczyn). W analizie wykorzystano powszechnie stosowane wskaźniki intensywności ruchu turystycznego. W celu uchwycenia zmian badania przeprowadzono dla dwóch okresów – 2010 i 2018. W pracy wykorzystano dane statystyczne zaczerpnięte z krajowych i lokalnych baz danych. Badania wykazały wzrost liczby turystów we wszystkich analizowanych miastach. W przypadku miast stołecznych najwyższy wzrost liczby turystów był w Bratysławie (94%) i Budapeszcie (72%). W miastach niebędących stolicami najwyższa dynamika wzrostu ruchu turystycznego wystąpiła w Debreczynie (200%) i Koszycach (100%). W miastach tych na wzrost liczby turystów wpływ miał przede wszystkim napływ turystów krajowych. Obliczone wskaźniki intensywności ruchu turystycznego potwierdziły znaczącą pozycję Pragi, Budapesztu i Krakowa w ruchu turystycznym krajów Grupy V4. Wartości wskaźnika Baretje’a i Deferta wskazują, że w żadnym z analizowanych miast turystyka nie ma dominującej funkcji.