Rozwój przemysłu piwowarskiego w Polsce w okresie tzw. piwnej rewolucji w latach 2011–2016

Od 2011 roku na rynku piwa w Polsce zauważalne są zmiany będące odzwierciedleniem tren- dów obserwowanych na świecie, zwłaszcza w Europie Zachodniej i Stanach Zjednoczonych, które polegają na wzroście liczby i produkcji, a tym samym znaczenia w przemyśle piwowarskim, mikrobrowarów – browarów rzemieślniczych, restauracyjnych, kontraktowych. Ich powstanie należy wiązać bezpośrednio nie tyle ze skokiem ilościowym w postaci wzrostu rynku sprzedaży piwa, co ze wzrostem jakościowym. Głównym celem pracy jest przedstawienie rozwoju przemysłu piwowarskiego w Polsce w latach 2011–2016, ze szcze- gólnym uwzględnieniem zjawiska tzw. piwnej rewolucji, czyli wzrostu udziału w rynku tzw. piw rzemieślniczych, w  tym rozszerzenia oferty produktowej browarów o nowe style piw dotychczas nieprodukowanych w Polsce na skalę masową. W pracy szczególną uwagę zwrócono na rozkład przestrzenny i tempo zmian zjawiska w podziale na województwa. Podjęto próbę definicji podstawowych, nowych pojęć dotyczących przemysłu piwowarskiego. Przedstawiono genezę, przyczyny i efekty zjawiska oraz samą istotę i przebieg tzw. piwnej rewolucji. Oszacowano jednocześnie jego wpływ na rozwój społeczno-gospodarczy kraju, w tym przede wszystkim efekty mnożnikowe. W pierwszej części scharakteryzowano rynek piwa w Polsce w latach 2011–2016 (potentaci, produkcja i spożycie piwa), w drugiej natomiast skupiono się na działalności małych i średnich browarów (do 200 tys. hektolitrów produkcji rocznie). Przedstawiona tematyka pracy nie była dotychczas poruszana z punktu widzenia geografii przemysłu, a szczegółowe przestrzenne badania rynku piwa w Polsce odnosiły się jedynie do produkcji największych koncernów piwowarskich w Polsce. Artykuł nawiązuje do kierunku badań geografii piwa (ang. geography of beer), która ma wieloletnie tradycje również na polskim polu badawczym.